ÖĞRENDİM Kİ...

Öğrendim ki; Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız, kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz, gerisini karşı tarafa bırakırsınız.
Öğrendim ki; Güveni geliştirmek yıllar alıyor, yıkmak bir dakika.
Öğrendim ki; Hayatında nelere sahip olduğun değil, kiminle olduğun önemli.
Öğrendim ki; Kendini en iyilerle kıyaslamak değil, kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.
Öğrendim ki; İnsanların başına ne geldiği değil, o durumda ne yaptıkları önemli.
Öğrendim ki; Ne kadar küçük dilimlersen dilimle, her isin iki yüzü var.
Öğrendim ki; Olmak istediğim insan olabilmem çok vakit alıyor.
Öğrendim ki; Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek, hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.
Öğrendim ki; 'Bittim' dediğin andan itibaren pilinin bitmesine daha çok var.
Öğrendim ki; Bazı insanlar sizi çok seviyor, ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.
Öğrendim ki; Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz de bazıları hiç karşılık vermiyor.
Öğrendim ki; En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.
Öğrendim ki; Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları kaldırmak için elini uzatır.
Öğrendim ki; İki insan aynı şeye bakıp, tamamen farklı şeyler görebilir.
Öğrendim ki; Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.
Öğrendim ki; Duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez.
Öğrendim ki; Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.
Öğrendim ki; Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.
Öğrendim ki; Gerçek Arkadaşlar arasına mesafe girmez; gerçek aşkların da !
Öğrendim ki; Ne kadar yakın olursa olsunlar, en iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir. Onları affetmek gerekir.
Öğrendim ki; Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanin kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Öğrendim ki; Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın, dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.
Öğrendim ki; Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor. 
-Ataol BEHRAMOĞLU